Już w 1937 roku przebywając w Kanadzie Eugenia i Hans Jütting powołują do życia służącą dobru powszechnemu fundację, która ma początkowo swoją siedzibę w Szwajcarii. Wojna, jak również okres powojenny uniemożliwiają natychmiastowy rozwój celów fundacji, pozwalają jednak, aby łączące narody dobra – takie jak np. muzyka – stały się ważniejsze, niż kiedykolwiek wcześniej.

W latach 80 – tych fundacja pomaga Akademii Muzycznej w Krakowie i w Getyndze. W Krakowie po raz pierwszy w roku 1987 rozstrzygnięty zostaje skrzypcowy i fortepianowy konkurs młodych talentów. Kolejny konkurs odbywa się w 1992 r w westfalskim mieście Detmold.

W Stendal, swoim dawnym mieście rodzinnym, Hans Jütting wspiera szpital Johanniter, ponieważ ważna dla niego jest opieka medyczna ludzi. Od połowy lat 80-tych szczególną uwagę małżeństwo Jütting poświęca kościołowi św. Katarzyny w Stendal. Do momentu ponownego otwarcia miasta Stendal jako forum muzycznego upływają lata, które wymagają niestrudzonych wysiłków Hansa Jütting, zwłaszcza jeżeli chodzi o NRD–owskie urzędy.

Od roku 1990 sprawy fundacji w Baden – Baden prowadzone są przejściowo w formie prawnej stowarzyszenia. Niezadowolenie z kierownictwa skłania fundatorów do zmiany prawnej formy fundacji i przeniesienia jej siedziby. Od roku 1994 fundacja nosi nazwę "Fundacja Hans i Eugenia Jütting" z siedzibą w Stendal. W ten sposób fundatorzy chcą mieć pewność, że dochody z kapitału fundacji przeznaczone będą wyłącznie na cele fundacji.

Kościół św. Katarzyny i połączony z nim budynek obecnego starobrandenburskiego muzeum w dalszym ciągu otrzymują wsparcie od fundacji. W latach 1997-1999 dzięki bezprocentowej pożyczce mogą zostać przeprowadzone niezbędne prace remontowe. 15 lutego 1998 fundacja obchodzi swoje 60 – lecie. W czerwcu 1999 r. w życie wchodzi na nowo opracowany statut konkretyzujący cele fundacji. Fundacja jest obecnie skonsolidowana, zarówno pod względem organizacyjnym jak i personalnym.